Asekuracja z użyciem liny
Użycie liny i uprzęży (zazwyczaj również innego sprzętu wspinaczkowego) pozwala na zabezpieczenie wspinacza przed skutkami upadku niezależnie od wysokości dzielącej go od ziemi. Po odpadnięciu wspinacz zawisa na linie w uprzęży, ewentualnie odbywając przy tym lot, którego energia w dużym stopniu absorbowana jest przez rozciągającą się linę. Asekuracja z użyciem liny może być realizowana na następujące sposoby:
Autoasekuracja na uprzednio rozpiętej linie poręczowej. Tą metodą odbywa się wiele wspinaczek w górach wysokich i na ferratach.
Asekuracja liną od góry. Tak odbywa się na przykład, asekuracja drugiego w zespole przy wspinaczkach wielowyciągowych.
Asekuracja na wędkę. Lina od asekurującego idzie w górę, przechodzi przez stanowisko wędkowe i biegnie w dół do wspinacza. Gdy ten ostatni spadnie, zawisa na linie, jak ryba na wędce.
Wspinaczka z dolną asekuracją (opisana niżej)
Asekuracja lotna (opisana niżej)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_(wspinaczka)
Co może się przydać do wspinaczki?
Czy na wspinaczkę można wybrać się bez przygotowania i bez specjalnego sprzętu? Nigdy nie powinniśmy tego robić! Zawsze konieczne jest przeszkolenie raz zdobycie odpowiednich umiejętności, a ponadto bardzo ważne są także akcesoria, które mogą ułatwić nam wspinanie oraz sprawić, że przebiegnie ono bezpiecznie i bezproblemowo. Jeśli taka rozrywka jest naszą pasją, można zakupić potrzebne sprzęty wspinaczkowe w sklepie sportowym i zabierać je na wczasy. Jeśli jednak dopiero zaczynamy swoją przygodę i nie jesteśmy pewni, czy przypadnie nam ona do gustu, lepiej będzie sprzęt wypożyczyć i nie wydawać od razu majątku na niektóre rzeczy. Może się okazać, że to zajęcie nie będzie dla nas odpowiednie.
Choroba wysokościowa - koniecznie przeczytaj!
Początkowo zaburzenia dotyczą pracy ośrodkowego układu nerwowego. Występuje pogorszenie przypominania, koncentracji, refleksu i spostrzegawczości. Somatycznie następuje wzrost tętna i ciśnienia krwi, co jest reakcją samoobronną organizmu. Następnie przychodzi osłabienie serca i spadek ciśnienia krwi, co prowadzi do omdlenia. Ponadto następuje utrata szeregu podstawowych funkcji organizmu, m.in. pogorszenie zdolności do rozmnażania (powyżej około 4500 m n.p.m.), utrata wagi (nawet do 1 kilograma tygodniowo), nie dająca się skompensować prawidłowym odżywianiem. Zwiększa się ilość erytrocytów we krwi co powoduje jej zagęszczenie, a stosowanie dużych dawek aspiryny w celu jej rozrzedzenia może spowodować owrzodzenie układu pokarmowego.
Klasycznymi objawami ostrego stanu są:
obrzęk płuc
obrzęk mózgu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_wysoko%C5%9Bciowa