biuro rachunkowe warszawa ochota Nie prowadź samodzielnie księgowości we własnej firmie, polecamy
Kiedy masz już własną firmę
Prowadzenie własnej działalności gospodarczej wymaga spełnienia szeregu różnych formalności. Rozliczanie się z Urzędem Skarbowym i ZUS-em jest obowiązkiem każdego przedsiębiorcy. Rachunkowość wydaje się z pozoru niezbyt trudna do ogarnięcia, zwłaszcza przy niewielkiej firmie. Co innego znajomość wszystkich przepisów podatkowych, wiedza na temat tego, co można zaksięgować jako koszty, a czego nie. Dlatego paradoksalnie decydując się na usługi biura rachunkowego, można zaoszczędzić.
Pamiętaj - nie musisz być specjalistą od wszystkiego, znacznie lepiej będzie skupić się na swoim biznesie, niż na księgowości.
Czy warto oszczędzać na księgowej?
Jeśli od niedawna prowadzisz własną działalność gospodarczą, z pewnością musisz mierzyć się z wieloma wyzwaniami. Pozyskiwanie klientów i ich obsługa leżą w kręgu Twoich głównych zainteresowań, ale poszukujesz także możliwości zmniejszenia kosztów prowadzenia firmy. Jednym z pomysłów może być samodzielne rozliczanie rachunkowości. Musisz zdać sobie jednak sprawę, iż jest to zajęcie trudne i odpowiedzialne. Zatrudniając firmę to ona ponosi konsekwencję wszystkich wykonywanych operacji księgowych, a także przyjmuje kontrole z urzędów. Korzystając z jej usług nie musisz także być na bieżąco z nieustannie zmieniającymi się przepisami prawa, co jest niewątpliwym atutem.
Definicja PIT
Podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT od ang. Personal Income Tax, czyli podatek od dochodów osobistych) ? podatek bezpośredni obejmujący dochody uzyskiwane przez osoby fizyczne.
"PIT" to również nazwa druków urzędowych udostępnianych w Polsce przez Ministerstwo Finansów, na których podatnicy składają deklaracje rozliczeniowe dotyczące podatku od dochodów osobistych.
Obecnie na świecie wykształciły się dwa podstawowe typy podatków dochodowych: podatek cedularny znany też jako podatek analityczny i podatek globalny, określany jako syntetyczny czy unitarny.
Podatek cedularny powstał w Anglii w 1842 r. W konstrukcji tego podatku wszystkie dochody zostały podzielone na 5 tzw. ceduł ? grup (z użytkowania własności, z kapitału, z wolnej działalności zarobkowej, pozostałych dochodów z kapitałów, z płac i pensji urzędniczych), które były obciążone różnymi stawkami proporcjonalnymi w poszczególnych cedułach. Później Lloyd George w latach 1909?1910 wprowadził tzw. super-tax (dochodu globalnego) ? który obejmował sumy nadwyżek dochodów osiągniętych z poszczególnych ceduł, podlegających ponownemu opodatkowaniu, ale już według skali progresywnej. Taki wzór mieszany systemu podatkowego ukształtował się też w takich krajach jak: Francja, Belgia i Włochy. W Polsce taki charakter miał w latach 1950?1971 podatek dochodowy płacony przez osoby fizyczne i prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej.
W 1891 r. opracowano w Prusach tzw. globalny podatek dochodowy. Podatek ten obejmował cały dochód jednostki, bez względu na źródło jego pozyskania. W podatku globalnym nie ma podziału podstawy opodatkowania na dochody z poszczególnych źródeł, a jest nią suma dochodów. Podstawą opodatkowania był w tym systemie tzw. czysty dochód, w niektórych jednak przypadkach (np. w przypadku opodatkowania pracy najemnej i działalności gospodarczej prowadzonej na własny rachunek), sposób ustalania dochodów z poszczególnych źródeł przychodów mógł być zróżnicowany. Austria, wprowadziła podatek dochodowy globalny na własnych terenach w latach 1896?1898. Globalny charakter miał też przedwojenny polski państwowy podatek dochodowy oraz ma go obecnie obowiązujący podatek dochodowy od osób fizycznych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Podatek_dochodowy_od_os%C3%B3b_fizycznych