czyszczenie dywanów wrocław A Ty nie nadużywasz detergentów?
Detergenty nie są obojętne ani dla środowiska, ani dla naszego zdrowia. Lęk przed infekcjami bakteryjnymi sprawił, że wielu z nas przesadza z używaniem środków zawierających detergenty. W efekcie mamy problem z alergiami (zwłaszcza u dzieci). Chyba każdy zna osobę uczuloną na proszek do prania - nie ma nic przyjemnego w wysypce spowodowanej takim uczuleniem. Warto się zainteresować alternatywą, czyli ekologicznymi środkami, które są nie tylko przyjazne dla środowiska, ale też dla nas.
Czyszczenie chemiczne
Wnętrze naszego auta, mimo naszych starań, narażone jest na wiele możliwości zabrudzenia. Dzieci przewożone w samochodzie potrafią pozostawić po sobie wiele pamiątek, które są niemalże niemożliwe do usunięcia. Zwierzęta, które wozimy zanieczyszczają wnętrze samochodu kurzem, brudem i sierścią. W prawie każdym samochodzie po wizycie u mechanika widać dokładnie, które miejsca tapicerki dotykał.
Raz na jakiś czas samochodach konieczne jest pranie tapicerek. Usunięcie plam i odświeżenie pojazdu pozwoli nam czuć się w nim komfortowo. Zadbany samochód z pewnością posłuży nam znacznie dłużej. Firmy oferujące pranie tapicerek posiadają duże doświadczenie, a co za tym idzie dużą wiedzę na temat czyszczenia powierzchni w samochodach. Czyszczenie dzięki wykorzystaniu odpowiednich narzędzi, środków i technik jest zupełnie bezpieczne dla tapicerki. Usuwanie plam po napojach, czekoladzie, czy gumie do żucia dla profesjonalisty to codzienność. Jest wiele technik na pranie tapicerek. Czyszczenie chemiczne, czyszczenie przy użyciu gorącej pary, czy też mechaniczne usuwanie zabrudzeń. Doświadczona firma potrafi tak dobrać technikę i środek czyszczący, by proces prania przebiegł szybko i sprawnie.
Historia perskiego dywanu
Perskie dywany z włosiem zachowane do dnia dzisiejszego pochodzą z okresu po XVI wieku3, jednak sztuka tkania dywanów w Persji jest znacznie starsza4. Perskie dywany sprzed XVI wieku opisywane były w literaturze i dokumentach historycznych4.
Ksenofont wspomina luksusowe dywany wytwarzane przez Medów4. Zachowane przekazy z podbojów Aleksandra Macedońskiego wspominają, że władca miał znaleźć dywan w grobowcu Cyrusa II Wielkiego4.
Cesarz wschodniorzymski Herakliusz, panujący w latach 610?641, miał zabrać dywan pokaźnych rozmiarów z pałacu Sasanidów po zajęciu Dastjerdu w 628 roku5. Bogato zdobiony dywan z Baharestanu padł łupem Arabów po zdobyciu Ktezyfonu w 637 roku5. O sztuce tkania dywanów w Persji i zręczności tamtejszych rzemieślników pisał chiński podróżnik Xuanzang5. W okresie panowania Umajjadów (661?750) i Abbasydów (750?1258) dywany perskie zdobiły pałace władców Wielkiego Kalifatu Islamskiego5. W okresie panowania Seldżukidów sztuka tkania dywanów rozwinęła się dalej wraz z szerszym zastosowaniem przez tkaczki węzłów typu giordi (tureckich)5. Rzemiosło rozwijało się również pod panowaniem Timurydów (1370?1526) po wprowadzaniu subsydiowania produkcji.
Rozkwit sztuki tkania dywanów przypada jednak na okres panowania Safawidów (1501?1736)6, kiedy dwór królewski zaangażował się w równoczesne wsparcie handlu, rzemiosła i sztuki5. Powstały warsztaty produkujące dywany wyłącznie na zamówienia królewskie. Z nomadycznego rzemiosła zaczął powstawać przemysł, a dywany eksportowano do Indii, Indii Wschodnich, Imperium osmańskiego i do wielu państw Europy3. Szachowie Tahmasp I i Abbas I Wielki obdarowywali dywanami zagranicznych władców i dygnitarzy5. Z tego okresu znanych jest około 1500 dywanów lub ich fragmentów7.
Przemysł dywanowy, jak i cała gospodarka, ucierpiał w okresie 50-letniej walki o władzę pomiędzy Kadżarami i Zandami3. Jego ponowny rozkwit przypada na okres panowania Kadżarów (1794?1925), kiedy władcy zajęli się aktywną promocją dywanów w Europie8. Szach Naser ad-Din Szah Kadżar (1848?1896) prezentował dywany brytyjskiej królowej Wiktorii i na wystawie światowej w Wiedniu w 1873 roku8. W XIX wieku coraz więcej zagranicznych inwestorów angażowało się w masową produkcję dywanów w Iranie, budując manufaktury w Meszhedzie, Tebrizie, Kermanie i Soltanabadzie8. By zapewnić żywe kolory, preferowane przez odbiorców europejskich, zaczęto w produkcji dywanów stosować syntetyczne barwniki anilinowe, co pogorszyło jakość i trwałość wyrobów8. Proces ten został przyhamowany przez Rezę Pahlawiego, za którego panowania rząd wspierał rozwój tradycyjnego wytwórstwa8. Wraz z umacnianiem się zagranicznej klasy średniej i rosnącym popytem na perskie dywany, władze Iranu wsparły eksport wprowadzając przyjazne regulacje8.
Po rewolucji w 1979 roku irański przemysł dywanowy zaczął upadać, zarówno wskutek prowadzonych wojen, jak i trzynastoletniego embarga nałożonego przez Stany Zjednoczone. Udział Iranu w zachodnim rynku dywanowym spadł z 40% w 1980 roku do 16% w 1985 roku, a miejsce producentów irańskich zajęli chińscy9. Dawnej pozycji na rynku nie udało się odzyskać nawet po zdjęciu embarga, ponieważ wyroby chińskie są bardziej konkurencyjne cenowo.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dywan_perski#Historia