Nie prowadź samodzielnie księgowości we własnej firmie, polecamy
Czy potrzebuję firmy rachunkowej?
Prowadząc własną działalność gospodarczą z pewnością dbasz o swoje interesy lepiej niż ktokolwiek inny. Jesteś szefem sam dla siebie i masz bezpośredni wpływ na swoje życie. Starasz się mądrze gospodarować zasobami finansowymi firmy, aby przynosiła coraz więcej zadowolonych klientów, a co za tym idzie, coraz więcej zysków. Często starasz się także obcinać zbędne wydatki, które generują koszty. Z pewnością stałym kosztem firmy jest firma rachunkowa, więc pewnie nie raz zastanawiałeś się nad samodzielnym prowadzeniem księgowości. Jest to jednak dziedzina trudna i rozległa, a bezustannie zmieniające się przepisy nie ułatwiają sprawy. Warto więc zatrudniać profesjonalną księgową do prowadzenia rachunkowości, co pozwoli nam uniknąć wielu problemów.
Kiedy masz już własną firmę
Prowadzenie własnej działalności gospodarczej wymaga spełnienia szeregu różnych formalności. Rozliczanie się z Urzędem Skarbowym i ZUS-em jest obowiązkiem każdego przedsiębiorcy. Rachunkowość wydaje się z pozoru niezbyt trudna do ogarnięcia, zwłaszcza przy niewielkiej firmie. Co innego znajomość wszystkich przepisów podatkowych, wiedza na temat tego, co można zaksięgować jako koszty, a czego nie. Dlatego paradoksalnie decydując się na usługi biura rachunkowego, można zaoszczędzić.
Pamiętaj - nie musisz być specjalistą od wszystkiego, znacznie lepiej będzie skupić się na swoim biznesie, niż na księgowości.
Co to jest PIT?
Podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT od ang. Personal Income Tax, czyli podatek od dochodów osobistych) ? podatek bezpośredni obejmujący dochody uzyskiwane przez osoby fizyczne.
"PIT" to również nazwa druków urzędowych udostępnianych w Polsce przez Ministerstwo Finansów, na których podatnicy składają deklaracje rozliczeniowe dotyczące podatku od dochodów osobistych.
Obecnie na świecie wykształciły się dwa podstawowe typy podatków dochodowych: podatek cedularny znany też jako podatek analityczny i podatek globalny, określany jako syntetyczny czy unitarny.
Podatek cedularny powstał w Anglii w 1842 r. W konstrukcji tego podatku wszystkie dochody zostały podzielone na 5 tzw. ceduł ? grup (z użytkowania własności, z kapitału, z wolnej działalności zarobkowej, pozostałych dochodów z kapitałów, z płac i pensji urzędniczych), które były obciążone różnymi stawkami proporcjonalnymi w poszczególnych cedułach. Później Lloyd George w latach 1909?1910 wprowadził tzw. super-tax (dochodu globalnego) ? który obejmował sumy nadwyżek dochodów osiągniętych z poszczególnych ceduł, podlegających ponownemu opodatkowaniu, ale już według skali progresywnej. Taki wzór mieszany systemu podatkowego ukształtował się też w takich krajach jak: Francja, Belgia i Włochy. W Polsce taki charakter miał w latach 1950?1971 podatek dochodowy płacony przez osoby fizyczne i prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej.
W 1891 r. opracowano w Prusach tzw. globalny podatek dochodowy. Podatek ten obejmował cały dochód jednostki, bez względu na źródło jego pozyskania. W podatku globalnym nie ma podziału podstawy opodatkowania na dochody z poszczególnych źródeł, a jest nią suma dochodów. Podstawą opodatkowania był w tym systemie tzw. czysty dochód, w niektórych jednak przypadkach (np. w przypadku opodatkowania pracy najemnej i działalności gospodarczej prowadzonej na własny rachunek), sposób ustalania dochodów z poszczególnych źródeł przychodów mógł być zróżnicowany. Austria, wprowadziła podatek dochodowy globalny na własnych terenach w latach 1896?1898. Globalny charakter miał też przedwojenny polski państwowy podatek dochodowy oraz ma go obecnie obowiązujący podatek dochodowy od osób fizycznych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Podatek_dochodowy_od_os%C3%B3b_fizycznych