zaproszenia na ślub rozesłać zaproszenie otrzymać
Rzeczownik zaproszenie pochodzi od słowa zaprosić i jest ustną lub pisemną prośbą o przyjście dokądś, zwykle w celach towarzyskich, i wzięcie udziału w czymś; np. list z zaprosinami na wesele.
Dalej słownik pisze: karta z wydrukowanym tekstem zawierająca prośbę o przybycie na jakąś uroczystość lub upoważniająca do wzięcia udziału w czymś, np. zaproszenia na ślub, rozesłać zaproszenie, otrzymać zaproszenie. Ciekawostką jest to, iż hasło to pojawiło się już w pierwszych słownikach języka polskiego, m.in. w tzw. słowniku warszawskim, ośmiotomowym dziele pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego z 1900 roku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaproszenia_ślubne
Cytat z Wikipedii, hasło: Zaproszenia ślubne
Zaproszenia ślubne ? rodzaj zaproszenia związany z uroczystością ślubną, obecnie głównie przybiera formę papierowej karty, stanowiącej pisemne zaproszenie gości. Jednak w przeszłości nade wszystko zaproszenie na ślub było przekazywane ustnie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaproszenia_ślubne
Istotne jest również iż do zaproszeń
Savoir-vivre związany z zaproszeniami, podobnie jak inne oficjalne dokumenty, jest ściśle określony w zasadach etykiety. Dla przykładu partnerzy osób zaproszonych na ślub zawsze muszą być uwzględnieni w zaproszeniu (zasada ta dotyczy nie tylko par małżeńskich i narzeczeńskich, ale również mieszkających razem. Koperty z pojedynczym zaproszeniem wysyła się do małżeństw i par mieszkających razem na wspólny adres, ale do par nie mieszkających razem (np. narzeczeństw) koperty adresuje się już podwójnie. Istotne jest również, iż do zaproszeń ślubnych adresowanych tylko do jednej osoby dopisuje się formułkę wraz z osobą towarzyszącą. W wypadku, kiedy zaproszenia zostaną już wysłane, a gość weselny, np. zejdzie się z byłym partnerem etykieta dopuszcza ustne zaproszenie tej osoby.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaproszenia_ślubne