Z Wikipedii o patofizjologii stwardnienia rozsianego
Chociaż dużo wiadomo na temat mechanizmów uszkodzeń zachodzących w stwardnieniu rozsianym, to przyczyny występowania stwardnienia rozsianego nie są znane. W chorobie tej dochodzi do degeneracji mieliny (substancji tłuszczowej pokrywającej aksony komórek nerwowych). Według ściśle immunologicznej teorii tłumaczącej patogenezę SM w inicjacji procesu zapalnego główną rolę odgrywają komórki T. U chorych regulatorowe limfocyty T posiadają kilkukrotnie mniejszą zdolność hamowania podziałów innych limfocytów
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane
Wikipedia o diagnozie SM
Stwardnienie rozsiane trudno jest rozpoznać na jego wczesnym etapie. W rzeczywistości pewna kliniczna diagnoza SM może być postawiona po wystąpieniu dwóch rzutów choroby lub po wykazaniu w badaniu obrazowym rozsiania zmian w czasie (tzn. wykazanie nowych zmian w MRI po okresie nie krótszym niż 30 dni). Do celów klinicznych i naukowych stosuje się tzw. kryteria McDonalda, opracowane w tym celu w roku 2001.
W przeszłości używane były różne kryteria rozpoznawania SM, jak np. kryteria Schumachera lub Posera. Obecnie obowiązującymi są kryteria McDonalda, będące stanowiskiem międzynarodowego panelu ekspertów w dziedzinie stwardnienia rozsianego. Oparte są one na danych klinicznych, wynikach badań dodatkowych tj. MRI głowy, potencjałów wywołanych i badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego24. Obecnie eksperci posługują się również tzw. Rewizją z 2005 kryteriów McDonalda
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane
Teorie na temat SM
Stwardnienie rozsiane to choroba o nieznanym podłożu, jednak istnieje wiele teorii lekarzy badających tą chorobę od lat. Jedną z tych teorii jest, że SM to choroba autoimmunologiczna. Czyli taka, w której układ odpornościowy atakuje komórki własnego ciała, w tym przypadku układu nerwowego.
Są również teorie, które wskazują na podłoże w postaci niedoboru witaminy D, zwłaszcza w dzieciństwie lub na niewydolność żylną w obrębie mózg-rdzeń kręgowy.