Kiedy zabieg nie jest kwestią kosmetyczną
Jak przy wszystkich zabiegach chirurgii plastycznej, tak i w tym wypadku korekta nosa może być zabiegiem niezbędnym.
Niektórzy rodzą się z nosem, którego kształt utrudnia oddychanie. W tym wypadku operacja jest niezbędna.
Jednak pamiętajmy, że nos ze względu na swoją charakterystykę i delikatność, często ulega uszkodzeniom. Tak więc, nawet jeżeli mamy idealny kształt nosa, możemy go sobie poważnie uszkodzić podczas wypadku - nawet spadając z roweru.
Nos bardzo często ulega dużym uszkodzeniom podczas bójek, często są to sprawy wyglądające dość banalnie, ale okazują się poważne. Jeżeli przegroda zostaje uszkodzona, może być problem z oddychaniem. Tak więc czasami korekta nosa może być zabiegiem refundowanym. Warto o tym wiedzieć.
Definicja odsysania tłuszczu
Liposukcja (ang. liposuction) ? znana również, jako ?odsysanie tłuszczu? lub w skrócie ?lipo? to kosmetyczna operacja, która usuwa tłuszcz z różnych miejsc ludzkiego ciała. W zależności od naszej budowy może to być brzuch, uda lub pośladki, rzadziej szyja, plecy czy ramiona.
Zabieg może być przeprowadzany zarówno w pełnej narkozie, jak i znieczuleniu miejscowym. Bezpieczna liposukcja uwzględnia nie tylko ilość jednorazowo odessanej tkanki tłuszczowej, ale także wybór sposobu znieczulenia oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. Najlepiej, aby pacjent cieszył się nie tylko świetną kondycją zdrowotną, ale również był wolny od nałogów, zwłaszcza tytoniowego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Liposukcja
Historia operacji plastycznych w Polsce
W 1951 dr Stanisław Michałek-Grodzki (prekursor chirurgii plastycznej w Polsce) otworzył w Polanicy-Zdroju, w szpitalu św. Antoniego, pierwszy w Polsce oddział tej specjalności, przeznaczony głównie dla chorych z wrodzonymi i nabytymi zniekształceniami, m.in. z okresu wojny. Po śmierci dr Michałka-Grodzkiego, 7 października 1951 ordynatorem oddziału, a od 1953 dyrektorem szpitala (od 1958 - Wojewódzkiego Szpitala Chirurgii Plastycznej) w Polanicy został jego asystent dr Michał Krauss. Opracował on plan rozwoju chirurgii plastycznej w Polsce, zakładając zorganizowanie Kliniki Chirurgii Plastycznej (z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego), którą powołano w 1972 na bazie Wojewódzkiego Szpitala Chirurgii Plastycznej w Polanicy, lecz już w 1976 przeniesiono do Warszawy. Ordynatorem oddziału chirurgii plastycznej i dyrektorem szpitala w Polanicy został dr med. Kazimierz Kobus, który rozwinął metody leczenia.
W Warszawie nowy zespół kierowany przez prof. M. Kraussa rozwijał działalność kliniczną, dydaktyczną i naukową m.in. obok dotychczasowych specjalności chirurgię ręki, leczenie oparzeń i mikrochirurgię. M. Krauss był współtwórcą i pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Chirurgia_plastyczna