Drukarka laserowa - definicja
Drukarka laserowa to rodzaj drukarki wykorzystującej w procesie drukowania światło lasera lub diod LED, w celu naelektryzowania bębna światłoczułego w ten sposób, aby naniósł on odpowiednią ilość tonera z zasobnika na drukowaną powierzchnię, który po utrwaleniu w podwyższonej temperaturze utworzy wydruk. Drukarki laserowe charakteryzują się bardzo wysoką jakością wydruku, a druk jest zwykle wodoodporny i o dużej trwałości. Ogólnie tego typu drukarki można podzielić na kolorowe, wykorzystujące przeważnie 4 różne tonery CMYK, i monochromatyczne ? używające wyłącznie jednego, czarnego tonera.
Drukarka laserowa tworzy wydruki poprzez umieszczanie cząstek tonera w odpowiednich miejscach na papierze albo innej powierzchni do zadruku. Zasada działania drukarek laserowych jest bardzo podobna do działania kserokopiarek i można wyróżnić tutaj kilka etapów:
Przygotowanie wałka ? wałek pokryty materiałem światłoczułym, np. selenem, OPC (ang. organic photoconducting cartridge) lub krzemem, jest elektryzowany.
Naświetlanie ? wałek naświetlany jest światłem lasera lub linijki diodowej LED, co powoduje, że miejsca naświetlone na wałku tracą swój ładunek elektryczny. Wyróżnia się jednak dwa odmienne podejścia do tego procesu:
W drukarkach typu write-black miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają być zadrukowane, technika ta zapewnia uzyskanie głębszej czerni.
W drukarkach write-white miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają pozostać niezadrukowane, technika ta zapewnia dokładniejszy druk detali.
Wywołanie ? w miejscach naświetlonych/nienaświetlonych toner jest przenoszony z magnetycznego wałka wywoływaczki (ang. developer) na wałek światłoczuły.
Przenoszenie ? toner z wałka poprzez dotyk przenosi się na papier, proces ten jest wspomagany zazwyczaj przez elektryzowanie ładunkiem przeciwnego znaku elektrodą umieszczoną pod papierem.
Utrwalanie ? karta papieru przechodzi między rozgrzanymi wałkami, gdzie rozgrzany toner stapia się i jest wprasowywany w kartkę.
Czyszczenie ? wałek światłoczuły jest zobojętniany i czyszczony z tonera, który nie przeszedł na papier.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_laserowa
A ty tez drukujesz?
Epoka druku ma się nieźle od czasów Gutenberga. Najpierw drukowano ważne rzeczy jakieś, jak książki. Ale te NAPRAWDĘ ważne, nie żeby jakąś tam literaturę dla motłochu. No, bo motłoch to całkiem analfabetyczny wtedy był. Potem drukowano również taką beletrystykę, znaczy dla rozrywki czytadła. No a od ostatnich 50-ciu lat (nawet chyba setki) to drukuje się kurde wszystko - książki, ulotki, wizytówki, nawet koszulki, kubki, długopisy... No serio wszystko. Bo trzeba budować świadomość marki u klienta, czyli druk i marketing to nierozłączna para. Bo można sobie kurde na koszulce nadrukować wszystko, i mieć oryginalnie. No, a kto bogatemu zabroni?
Kilka ciekawostek - drukarka atramentowa
Drukarka atramentowa ? drukarka wykorzystująca do druku atrament, a mówiąc poprawniej tusz (barwnikowy lub pigmentowy), poprzez wystrzeliwanie malutkich kropel środka barwiącego przez mikroskopijne dysze wykonane w głowicy drukarki przechodzącej nad elementem zadrukowywanym.
Drukarka atramentowa wykorzystuje do druku tusz, który dzielimy na dwie grupy: rozpuszczalnikowy i pigmentowy.
Tusz rozpuszczalnikowy jest jednorodną cieczą z rozpuszczonymi barwnikami i może tworzyć bardzo małe krople, które są niezbędne do otrzymania wysokich rozdzielczości w wydrukach. Wadą jest podatność wydruków na czynniki zewnętrzne, jak: promienie UV (blaknięcie), woda, tarcie.
Tusz pigmentowy zawiera w sobie cząstki stałe ? pigmenty. Atutem tuszu pigmentowego jest duża odporność na czynniki zewnętrzne takie jak: woda, promienie UV, tarcie. Wady takiego tuszu to: stosunkowo duża wielkość kropli, utrudnione mieszanie się między sobą.
Każdy z podanych tuszy ma dobre i złe strony. Najczęściej w drukarkach atramentowych stosuje się naraz oba typy tuszu.
Druk atramentowy dzielony jest na dwie grupy:
Metoda piezoelektryczna ? piezoelektryczne kryształy pod wpływem naprężeń mechanicznych wywołanych przez ładunki elektryczne wyrzucają atrament z głowicy. Ujemne napięcie deformuje kryształ na zewnątrz i atrament jest zasysany do komory. Jeśli napięcie jest dodatnie, piezoelektryki wyginają się w przeciwnym kierunku i atrament zasysany jest do dysz. Kolejne ujemne napięcie wciąga ponownie kryształki do wewnątrz, co zapobiega przypadkowemu dostaniu się niepożądanych kropelek na papier, które mogłyby pogorszyć jakość wydruku.
Metoda termiczna ? w tym wypadku każda dysza ma w sobie element grzejny (zazwyczaj jest ich 48?512). Impulsy elektryczne wysyłane są do elementu grzejnego, który rozgrzewa się do 350 - 400 °C, a tworzący się pęcherzyk pary tuszu wyrzuca kroplę z dyszy1.
Najczęściej spotykane są drukarki atramentowe z tuszem w postaci ciekłej. Istnieją też jednak tusze w postaci żelu oraz stałe (solid ink), bazujące na żywicach topiących się po podgrzaniu przed wydrukiem
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_atramentowa