obsługa prawna śląsk System prawny
Źródła polskiego prawa
Zobacz więcej w artykule Źródła prawa, w sekcji Źródła prawa w polskim porządku prawnym.
Zgodnie z artykułem 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są:
Konstytucja
ustawy
ratyfikowane umowy międzynarodowe
rozporządzenia
akty prawa miejscowego (na obszarze działania organów, które je ustanowiły).
Ponadto do źródeł prawa powszechnie obowiązującego zalicza się ustawy o zmianie Konstytucji, rozporządzenia z mocą ustawy wydane na podstawie art. 234 Konstytucji i inne nieuchylone akty prawne o mocy ustawy. Dotyczy to obowiązujących rozporządzeń Prezydenta RP z mocą ustawy wydanych w okresie II Rzeczypospolitej i dekretów wydanych w okresie tzw. Polski Ludowej.
Obok źródeł prawa powszechnie obowiązującego, wyróżnia się także źródła prawa wewnętrznie obowiązującego (akty kierownictwa wewnętrznego). Są nimi przede wszystkim uchwały i zarządzenia.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_prawny_w_Polsce
Praktyki odbywane przez studentów prawa
Studenci prawa w ramach swoich praktyk i przygotowania zawodowego mogą świadczyć różne porady prawne. Oczywiście nie mogą oni pracować samodzielnie i prezentować klientów w sądzie, ale muszą pozostawać pod opieką osób pracujących w kancelariach prawnych i swoich wykładowców czy kierowników ćwiczeń. Pomaga im to w praktycznym zastosowaniu zasad prawnych, jakie poznali na wykładach. Na pewno mogą doradzać innym osobom, w jaki sposób powinny rozwiązywać różne spory prawne i pomagać im w pisaniu fachowych oświadczeń w sprawach prawnych. Poza tym mogą pomagać prawnikom w różnych pracach przez nich prowadzonych i samodzielnie rozmawiać z ich klientami, dzięki temu fachową pomoc uzyskają te osoby, które nie wiedzą, w jaki sposób powinny rozmawiać ze swoimi szefami i współmałżonkami.
Przykładowy zapis aktu prawnego
Powoływanie się na źródło
Przy powoływaniu się na akty prawne opublikowane w Dzienniku Ustaw należy przytoczyć pełną nazwę aktu prawnego wraz z datą jego uchwalenia, a następnie w nawiasie podać miejsce publikacji w następujący sposób:
skrót: Dz. U.
jeżeli akt prawny został opublikowany w innym roku, niż data jego uchwalenia należy podać również zwrot: ?z XXXX r.?
numer pod którym akt jest opublikowany: ?Nr XXX? (niestosowany w odniesieniu do aktów wydawanych od 2012 r.)
pozycję pod którą akt jest opublikowany: ?poz. XXXX?
dodatek ?z późn. zm.? (w praktyce czasem jako ?ze zm.?), jeżeli w dacie cytowania obowiązuje wersja aktu zmieniona w stosunku do wersji opublikowanej w cytowanym źródle
jeżeli akt jest objęty tekstem jednolitym, należy podać adres publikacyjny obwieszczenia zawierającego tekst jednolity: ?Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX? (zgodnie z zasadami techniki prawodawczej nie powinien, ale w praktyce bywa poprzedzany słowami: ?tekst jednolity? albo skrótami: ?tekst jedn.? lub ?t.j.?, np. ?tekst jednolity: Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX?)
Przykładowy zapis aktu prawnego wraz ze wskazaniem źródła:
ustawa z dnia 15 września 2000 r. ? Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.)
ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.)
ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 118)
W praktyce prawniczej stosuje się prostszy zapis, np. Dz.U.2004.261.2603.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziennik_Ustaw